ฮิจิกะตะ โทะชิโซ (ญี่ปุ่น: 土方 歳三 Hijikata Toshizō 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1835-20 มิถุนายน ค.ศ. 1869) เป็นอดีตรองหัวหน้ากลุ่มตำรวจพิเศษ "ชินเซ็งงุมิ" ของรัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ
ผู้มีสมญานามว่า "รองหัวหน้าปีศาจ"ซึ่งหลังจากรัฐบาลโชกุนโทกุงะวะล่มสลาย เขาได้เข้าร่วมกับกองทัพของสาธารณรัฐเอะโสะในการต่อต้านการฟื้นฟูสมัยเมจิจนกระทั่งเสียชีวิตในการรบ ในแวดวงนักดาบญี่ปุ่นนับถือกันว่าฮิจิกะตะเป็นนักดาบผู้มีพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่คนหนึ่ง
ฮิจิกะตะ โทะชิโซ มีชื่อจริง (อิมินะ) ว่า "โยะชิโทะโยะ" เกิดเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1835 ที่หมู่บ้านอิชิดะ ตำบลทะมะ แคว้นมุซะชิ (พื้นที่เมืองฮิโนะ จังหวัดโตเกียวในปัจจุบัน) มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 6 คน โดยเขาเป็นคนสุดท้อง พ่อของเขาเป็นชาวนาซึ่งเสียชีวิตหลังจากฮิจิกะตะเกิดได้เพียง 3 เดือน ต่อมาเมื่ออายุได้ 6 ปี แม่ของเขาเสียชีวิตลงอีกคนหนึ่ง ซ้ำร้ายพี่ชายคนโตก็เกิดตาบอด ฮิจิกะตะจึงต้องไปอยู่ในความอุปการะของพี่ชายคนรองและพี่สะใภ้
ในวัยเด็กนั้นฮิจิกะตะมีนิสัยไม่ดีนัก และถูกกล่าวขวัญว่าเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับทุกอย่างยกเว้นกับเพื่อนและครอบครัวของตัวเอง นิสัยดังกล่าวของเขาได้เปลี่ยนแปลงไปเมื่อนักดาบอายุ 21 ปีคนหนึ่งจากแคว้นไอสึ ผู้เป็นที่รู้จักจากการต่อต้านกลุ่มนักปฏิรูป ได้ถูกบังคับให้ฆ่าตัวตายโดยการคว้านท้องตัวเอง เมื่อฮิจิคะตะได้เข้าร่วมงานศพของชายผู้นั้น ปรากฏว่าเขาได้ร้องไห้ให้แก่ผู้ตายต่อหน้าคนอื่นด้วย
ฮิจิกะตะใช้ชีวิตในวัยเด็กอยู่ในร้านขายยาของครอบครัว ขณะเดียวกันก็ใช้เวลาว่างฝึกหัดเพลงดาบด้วยตัวเอง ต่อมาฮิจิกะตะได้พบกับ คนโด อิซะมิ ผู้สืบทอดเพลงดาบเท็นเน็นริชินรีวรุ่นที่ 4 แห่งโรงฝึกชิเอคัง โดยรู้จักผ่านทางซะโท ฮิโคะโงะโร พี่เขยของเขาซึ่งเป็นผู้จัดการโรงฝึกแห่งนี้ และได้เข้าเป็นศิษย์ในสำนักดาบชิเอคังเต็มตัวในปี ค.ศ. 1859 ถึงแม้ว่าฮิจิกะตะจะมิได้สำเร็จวิชาดาบเท็นเน็นริชินรีวอย่างสมบูรณ์ แต่กล่าวกันว่าวิชาดาบของที่นี่เป็นพื้นฐานหลักที่ฮิจิกะตะใช้พัฒนาวิชาดาบ "ชินเซ็งงุมิเค็นจุทสึ" ในเวลาต่อมา
ดาบคู่ใจของฮิจิกะตะคือ "อิซึมิโนะคะมิ คะเนะซะดะ" (和泉守兼定) เป็นดาบที่ตีขึ้นในยุคเอะโดะโดยสุดยอดช่างตีดาบผู้มีชื่อเสียงในยุคนั้น กล่าวกันว่าฮิจิกะตะยังเป็นผู้พัฒนาวิชาดาบสำหรับใช้เป็นแนวทางมาตรฐานการต่อสู้ของกลุ่มชินเซ็งงุมิอันมีชื่อว่า "ชินเซ็งงุมิเค็นจุทสึ" อีกด้วย
หลังจากคนโด อิซะมิ หัวหน้ากลุ่มชินเซ็งงุมิยอมจำนนต่อกองทัพในนามของพระจักรพรรดิและถูกประหารชีวิตในวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1868 ฮิจิกะตะจึงกลายเป็นผู้นำกลุ่มชินเซ็งงุมิในการต่อต้านรัฐบาลใหม่ครั้งสุดท้าย หลังจากพักอยู่ที่แคว้นไอสึได้ระยะหนึ่ง เขาจึงนำหน่วยชินเซ็งงุมิไปยังเซ็นได เพื่อสมทบกับกองเรือของเอะโนะโมะโตะ ทะเคะอะคิ ฮิจิกะตะตระหนักดีว่าสงครามที่เขาเข้าร่วมด้วยนั้นเป็นสงครามที่ไม่มีวันชนะ ครั้งหนึ่งเขาได้กล่าวกับมะสึโมะโตะ เรียวจุน นายแพทย์ในกองทัพนั้นว่า "ข้าไม่ได้เข้าสนามรบเพื่อจะได้ชัยชนะ แต่เพราะหากถึงคราวที่รัฐบาลโทะกุงะวะต้องอับปางลง ย่อมเป็นเรื่องน่าละอายหากไม่มีใครสักคนยอมล่มจมไปพร้อมกับรัฐบาลนั้นด้วย นั่นคือเหตุผลว่าทำไมข้าต้องไป ข้าจะสู้ในการศึกที่เยี่ยมยอดที่สุดในชีวิตของข้า เพื่อพลีชีพให้แก่ประเทศนี้"
ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1868 ฮิจิกะตะและโอโทริ เคสุเกะ นำกองทัพฝ่ายโทะกุงะวะยึดครองป้อมโกะเรียวคะคุ (ป้อมดาวห้าแฉก) ในการรบที่ฮะโกะดะเตะ และดำเนินการกวาดล้างผู้ต่อต้านในพื้นที่อย่างต่อเนื่อง เมื่อมีการประกาศตั้งสาธารณรัฐเอะโสะในเดือนธันวาคมปีเดียวกัน ฮิจิกะตะก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรองรัฐมนตรีกระทรวงทหารบก กองทัพฝ่ายพระจักรพรรดิดำเนินการโจมตีเอะโสะต่อเนื่องทั้งทางบกและทางทะเล จนกระทั่งเมื่อมาถึงจุดสุดท้ายแห่งความขัดแย้งของการปฏิวัติ ในวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 1869 ฮิจิกะตะได้เสียชีวิตระหว่างการรบบนหลังม้าจากการถูกกระสุนปืนเข้าที่สำคัญบริเวณด้านหลังส่วนล่างของเขา หลังจากนั้นอีก 1 สัปดาห์ ป้อมโกะเรียวคะคุก็ตกเป็นของกองทัพฝ่ายพระจักรพรรดิ กองทัพทั้งหมดของสาธารณรัฐเอะโสะได้ยอมจำนนต่อรัฐบาลเมจิในที่สุด
ร่างของฮิจิกะตะถูกฝังที่ใดนั้นไม่มีใครทราบแน่ชัด แต่ได้มีการตั้งป้ายหลุมศพของเขาไว้ในบริเวณใกล้เคียงกับสถานีรถไฟฟ้าอิทะบะชิในกรุงโตเกียว โดยอยู่ถัดจากป้ายหลุมศพของคนโด อิซะมิ ที่ป้ายจารึกบทกวีลาตายของฮิจิกะตะ ซึ่งเขาได้มอบให้อิชิมุระ เทะสึโนะซุเกะ ก่อนที่ตนจะเสียชีวิตไม่นาน ใจความว่า
"แม้ร่างข้าอาจทับถมลงบนเกาะเอะโสะ แต่ดวงจิตข้าจะปกป้องผู้เป็นนายเหนือหัว ณ เบื้องบูรพาทิศ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น